سهم ایران از صعود و رکود فولاد

تحلیلگر صنعت فولادایران در مورد رکود و صعود فولاد کشور در چند سال اخیر گفتند و ایشان بیان کردند که واردات در سال 1398 نسبت به چند سال اخیر رو به صعود خواهد رفت .

اسدالله فرشاد تحلیلگر صنعت فولادایران در مطلبی با عنوان «فولاد در انتظار تحولات جهانی» در روزنامه دنیای اقتصاد، آینده نزدیک فولاد جهان را اینگونه پیش بینی نمود:

ایران در سال ۱۳۹۸ در رتبه دهم تولیدکنندگان فولاد جهان قرار گرفت، ولی در شرایط تحریم نیاز به همبستگی بیشتر، اتکا و توجه به توانمندی‌های داخلی بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود. تکمیل طرح‌های سرمایه‌گذاری‌های به عمل آمده و راه‌اندازی قریب‌الوقوع کارخانه‌های جدیدی در صنایع آهن و فولاد ایران، افزایش تولید برای دستیابی و تحقق برنامه‌های پیش‌بینی‌شده و مدنظر، نیازمند توجه اساسی به فرصت‌ها و ریسک‌های محتمل بر بازار داخل و خارج فولاد است. تمامی این عوامل می‌تواند قیمت سهام این گروه را نیز در بازار سرمایه تحت‌تاثیر خود قرار دهد.

نتایج حاصل از مطالعه آمار تولید، مصرف و صادرات فولاد ایران نشان می‌دهد که با توجه به توسعه‌های انجام شده و ظرفیت‌های تولید آهن و فولاد واردات محصولات فولادی در سال ۱۳۹۷ نسبت به سال ۱۳۹۶ حدود ۵۸درصد کاهش داشته و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۱۳۹۸ نیز روند واردات دوباره در مسیر کاهشی قرار گیرد. توانمندی‌ تولیدکنندگان داخلی از یک طرف و رکود در سایر صنایع و همچنین کاهش رشد اقتصادی در سال ۹۸ از جمله دلایل رقم زدن چنین روندی بوده است.

از اینرو  توجه به افزایش سهم صادرات انواع محصولات فولادی و همچنین کاهش صادرات فولاد خام در میان‌مدت و درازمدت ، تاثیر خود را نشان خواهد داد. به‌عبارت دیگر در اقتصاد و فولاد جهان، صادرات محصولات فولادی بیشترین سهم و فولاد خام کمترین سهم را به خود اختصاص می‌دهد . به این ترتیب در کوتاه‌ مدت نیز باید با توجه به مزیت‌های موجود در تولید انواع شمش و اسلب ، در کلیه فولادسازی‌های کشور ، فولادهای موردنیاز توسعه صنایع سنگین، پروژه‌های صنعتی، کشتی‌سازی مخازن تحت فشار، صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و خطوط انتقال نفت و گاز و آب و گریدهای  API و ASTM و همچنین فولادهای مهندسی و آلیاژی را به‌ صورت شمش و اسلب تولید و صادر کنیم.

توجه به امکانات و دانش فنی و همچنین نیروهای متخصص و در صنعت متالورژی و برخورداری از تجهیزات تکنولوژیک فولادسازی و نورد ، فرصت‌های خوبی وجود دارد تا بعد از گذر ۵۰ سال فرصت‌هایی ایجاد شده که مشتمل بر کاهش واردات انواع فولادهای مورد نیاز در کشور است و باید موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

- کاهش میزان وابستگی به کالا، قطعات و تجهیزات صنعتی خارجی

- کاهش ارزبری تولید فولاد

- ارتقای بهره ‌وری صنعت فولاد

- مهیا بودن مناسبات داخلی و افزایش تولید فولادهای خاص و ایجاد ارزش افزوده بالاتر

- دسترسی به بازارهای مصرفی منطقه و اتحادیه اروپا و تعییت بازارهای هدف جدید

- - رعایت مسائل زیست‌محیطی

- کاهش میزان آلودگی‌ها

- دسترسی به تکنولوژی در بخش‌های فنی و مهندسی

- افزایش توانمندی در طراحی و ساخت تجهیزات و قطعات یدکی و مصرفی در صنایع آهن و فولاد.

همچنین سایر مزیت‌های اساسی در بخش‌ بالادست و دسترسی به معادن غنی سنگ آهن، کرومیت، سنگ منگنز و انواع مواد نسوز سبب شده تا شرایط و مناسبات لازم و همه‌جانبه برای افزایش تولید و زمینه‌سازی ارتقای سطح مصرف داخلی و به‌همین ترتیب توسعه ملی با اجرای پروژه‌های صنعتی، ساختمانی و زیربنایی صورت گیرد. همچنین توسعه سهم صادرات و بازارسازی‌های جدید نیز فراهم گردبده است.

در این میان باید به موارد دیگری  نیز توجه شود:

-ارتقای سطح ضریب بهره‌وری پایین در واحدهای فولادسازی و پیاده سازی استانداردهای بین‌المللی

- تکمیل و توسعه صنعت حمل و نقل جاده‌ای و ریلی

-توجه به رقبای قدرتمند بین المللی از جمله چین، هند، ترکیه و اوکراین

شایان ذکر است با توجه به  احتمال رکود اقتصادی در بازار سهام ، انتظار سقوط ۲۰ تا ۳۰ درصدی سهام آمریکا نیز بر بازار چین تاثیر قطعی خواهد داشت. از سوی دیگر افزایش سطح تقاضا در چین و مشغول بودن فولادسازان چینی به پرکردن انبارها که محرک قوی قیمت‌هاست نیز نباید نادیده گرفته شود.

همچنین تدوین روش‌ها و مشوق‌های صادرات، تسهیل در مناسبات گمرکی و همچنین حمایت دولت و کاهش بوروکراسی‌ دولتی و همکاری با سازمان‌های صنعت و معدن در تدوین سازوکارهای حمایت از صادرات می‌تواند امکان تحقق هدف توسعه صادرات انواع محصولات فولادی تا ۲۵ میلیون تن را فراهم کند.