رفع موانع صادراتی :درخواست فولادسازان

این روزها صحبت بیشتر فعالان بازار فولاد؛ حول و حوش رفع موانع صادراتی فولادسازان و شایعات پیرامون آن رد و بدل میشود.

همانطوریکه اکثرا مطلع هستند؛ مانع اصلی در ورود به بازارهای بین المللی در خصوص کالای ایرانی از جمله فولاد؛ این روزها؛ مشکل تحریم های ظالمانه و ثانویه آمریکاست؛ بدین صورت که صادرکنندگان ما هم در خصوص مبادلات ارزی با کشورهای تحت سلطه و نظارت آمریکا با مشکل مواجه هستند و هم از آن مهم تر محدودیت های مربوط به حمل و نقل کالاها به خصوص حمل و نقل دریایی است؛ آنطور که از رسانه های داخلی و خارجی متوجه شدیم؛ در حال حاضر بیش از آنکه محدودیت مبادلات ارزی برای صادرکنندگان ما آزار دهنده باشد؛ محدودیت های حمل و نقل مشکل ساز شده است؛ چراکه اکثر شرکتهای حمل و نقل بین المللی از حمل کالای ایرانی به جهت ترس از تنبیه آمریکا فاصله میگیرند.

علیرغم مشکل تحریم ها؛ صادرات فولاد کماکان ادامه دارد؛ تولیدکنندگان کوچکتر در تلاش برای جذب تقاضای کشورهای همسایه مثل افغانستان و عراق و پاکستان هستند؛ بزرگترها اما علاوه بر این بازارها در بازار آسیای دور مثل تایلند هم فعالیت دارند؛ بازار اروپا و کشورهایی مثل امارات متحده عربی هم که بیشتر تحت سلطه آمریکا قرار دارند؛ فعلا از دایره فعالیت ایران متاسفانه تا حد زیادی عملا خارج شده‌اند.

در حال حاضر یکی از مشکلات مطرح شده برای تولیدکنندگان فعال در حوزه های صادراتی؛ موضوع اختلاف بر سر نرخ فروش واقعی محصول و نرخی است که دولت از این تولیدکنندگان در برگشت ارز حاصل از فروش محصول در حوزه های صادراتی انتظار دارد. طبیعی است که صادرکنندگان فولاد متاسفانه متاثر از محدودیت های تحریم در حال حاضر مجبور هستند نرخ محصول تولیدی خود را پایین تر از سایر رقبا در دیگر کشورها به فروش برسانند؛ بطور مثال آقای مهندس چیت ساز عنوان میکند که نرخ صادراتی میلگرد آجدار ایران FOB بندر عباس حدود ۳۸۵ دلار/تن فروخته میشود حال آنکه دولت توقع نرخ ۴۲۰ دلاری را در خصوص بازگشت ارز حاصل از فروش این تولیدکنندگان در سامانه نیما دارد و همین موضوع موجب شده تا صادرکنندگان فولاد در حوزه های صادراتی؛ علاوه بر محدودیت های تحریمی؛ دچار مشکلات متاثر از قوانین داخلی هم بشوند .

بنظر میرسد که وظیفه دولت در حال حاضر و در برهه حساس کنونی تعیین تکلیف یک راهکار و ابزاری مشخص برای تعیین قیمت فروش واقعی این فولادسازان در حوزه های صادراتی باشد؛ به عبارت دیگر از یکطرف زیرفروشی ها یا ارزان فروش ها میباست توسط دولت کنترل و محدود شوند؛ و از طرف دیگر توقعات منصفانه و با درنظر گرفتن شرایط تحریم باشد؛ یعنی تعیین یک نقطه منصفانه که هم از فروش منابع ملی ایران به نرخ خیلی ارزان و یارانه ای جلوگیری شود هم توقع دولت نسبت به قبل از تحریم ها قدری تعدیل گردد؛ بطوریکه دولت از مواضع خودش نسبت به زمانی که تحریم ها وضع نشده بود؛ کمی عقب‌نشینی نماید .

محصول تولیدی مقاطع طویل فولادی در بازار داخلی در حال حاضر به مراتب ارزان تر از نرخ کالای خارجی و در بازارهای بین المللی دیده میشود و لذا علیرغم تحریم های موجود؛ چنانچه اگر کنترلی روی صادرات نباشد؛ محصول ایرانی همچنان جذابیت خود برای همسایگان ایران را دارد و ممکن است علاوه بر تقدیم یارانه موجود در محصول ارزان تولید شده داخلی به همسایگان ایران؛ مشکلاتی هم برای مصرف کنندگان داخلی در خصوص محدودیت دسترسی فراهم آید؛ وانگهی دولت هم این روزها بیش از هر زمانی دیگری به ارزآوری این تولیدکنندگان احتیاج داشته و از حق خودش به این سادگی ها کوتاه نخواهد آمد . 

برگرفته از کانال تلگرامی گزارشگر فولاد  www.isteel.ir